Giriş
Bir bilge varmış zamanında
Dolmuş taşmış biriymiş Tanrı aşkıyla
Bir gün ihtiyaç duymuş yazmaya
İçindeki aşkı boşaltmaya
Doğruca inmiş şehrin meydanına
Gecenin alacakaranlığında
Bakmış boş duvarlara
Duvardaki bomboş levhalara
Hemen almış merdiveni, dayamış duvara
Yaslanmış duvara, keski ve balyozuyla
Başlamış yazmaya, aşkını anlatmaya
LEVHA I
Ey yüce Tanrı'm, var mı senden ötesi
Sen ki kusursuzlar arasında bile yüceler yücesi
Kim taklit edebilir ki,
Sendeki kusursuz geometriyi ?
Başka kim olabilir ki
Hak eden "Vacibül Vücut" denilmeyi ?
LEVHA II
Var mı ki sendeniyi bir yaratıcı
İşin doğrusu, senden daha iyi kimse yapamaz bu yaratımı
Hem bi anda, hem de aşamalı
Sen ki sudur edenlerin en yücesisin
Taştıkça taşan en muhteşemsin
Rabbisin bütün Göksellerin
LEVHA III
Ben ki bir insanım
Etrafı boşlukla örülmüş bir varlığım
Etrafı acılarla dolu
Anlamdan ırak bir yaratığım
Evet, bulamam anlamı
Yadsıdıkça senin varlığını
Muhtaç olduğum anlamı
Ancak sende bulabilirim Yüce Tanrı
Fakat seni buldum ya
İşte, zuhur etti Tanrısallık bana
Kavuştum sonunda anlama
Elveda dedim, zincirlere, dışarıdaki örülmüş karanlığa
Sabah Oluyor
3. Levhayı bitirdiğinde bilge
Göz attı etrafına sessizce
Baktı gökyüzüne
Özellikle doğmakta olan Güneşe
Baktı ve gördü Güneş doğuyor sakince
Karar verdi inmeye
Eşyalarını toplayıp evine gitmeye
İçindeki buruk sevinciyle
Ve de levhaları tamamlayamamanın utancı ile
Fakat başka bir zaman tamamlamak üzere
Verdi bir söz kendine
Eşyalarını toparladı, hızlı fakat sessizce
Ve yola çıktı, gitmek için doğruca evine
Yorumlar