Bir zamanlar refah içerisinde yüzen Yah şehrinde Gevangene isminde yaşamını adayacak bir fikir bulamamış babadan zengin bir genç varmış.
Gevangene, ailesini kaybedince elindeki bitmek tükenmez servetinin yanı sıra içinde bir boşlukla karşı karşıya kalmış. Her günü bir öncekinden görece daha azaplı, fakat bir sonrakinden ise daha rahat geçiyormuş. Kendi içindeki sonsuz boşluğu doldurabilecek, günlerini rahatlatabilecek bir yol bulmaya çalışan Gevangene aklını yitirmenin eşiğine dahi gelmiş ve bu onu hiç bilemeyeceği bir karamsarlık içerisine düşürmüş.
Bundan sonra ise Gevangene harika bir şey keşfetmiş: Şarap. Gevangene bu kan kırmızısı sıvının lezzetiyle coşmuş, aklını kendi rızasıyla yitirmenin zevkine varmış. Sonrasındaysa asıl felaketler başlamış; zevke bağımlılık, cinsellik, tensel zevkler.
Cevangene; her gününü çeşitli eğlencelerde harcıyor, nehirlerce şarap tüketiyor, her gününü farklı hazlara harcıyormuş.
Fakat bir gün Cevangene artık cinselliğin ve kadınların ona zevk vermediğini, şarabın asıl berraklığı yitirdiğini, eğlencelerin ise gereksiz gürültüler topluluğu olduğunu idrak etmiş. Bir yandan ruhu onu yok etmeye başlamışken öteki yandan da İsraf onu boğmaya başlamış, azap ise tekerrüre başlamış.
Fakat ne yazık ki artık iş işten geçmiş, bir ömür tinselliğin tensellik için heba edilmesiyle harcanmış, Cevangene ise yalnızca bir zamanlar yaşadığı "zevk" ile kalmış…
Yorumlar